[Joannaż]

[gramakawa]

[gramakawa]

[Joannaż]

[gramakawa]

[Joannaż]

[kiwi4]

Zgadzam się, w tym też jest pewna litość, ale tu musi być i wrażliwość tego, który okazuje tą litość. Mam koleżankę, którą nic nie rusza, ale przez nią przemawia egoizm. Miłość z wrażliwością idzie w parze + litość.

[M i T]

Litość idzie w parze z pogardą. Ale współczucie za to, bywa piękne. Litość nigdy, jest śliska i ohydna.

Tomek

[gramakawa]

Współczucie = uczucie
Litość = działanie
Jedno nie przeczy drugiemu, są równoległe
Tak ja to rozumiem, poza tym liczą się przede wszystkim "owoce". Czy tez będą obślizgłe, zepsute?

Współczucie = uczucie
Litość = działanie
Jedno nie przeczy drugiemu, są równoległe
Tak ja to rozumiem, poza tym liczą się przede wszystkim "owoce". Czy tez będą obślizgłe, zepsute?

[kiwi4]

Współczujesz komuś, czyli się litujesz nad nim , a działanie to już co innego.

[rakash]

Jest coś na rzeczy. Pomieszanie pojęć.


"Głodnych nakarmić, spragnionych napoić, nagich przyodziać" - głosi Ewangelia. Wypełniamy uczynki miłosierdzia względem bliźnich.

[gramakawa]

To tylko słowa, nie ma się o co sprzeczać Jak napisałam, liczą się owoce...tak słów jak i działania.
Otrzymującemu pomoc jest obojętne, jak raczysz nazywać to co robisz Tyle ode mnie Pozdrawiam.

To tylko słowa, nie ma się o co sprzeczać Jak napisałam, liczą się owoce...tak słów jak i działania.
Otrzymującemu pomoc jest obojętne, jak raczysz nazywać to co robisz Tyle ode mnie Pozdrawiam.

[kiwi4]

To prawda , ten co otrzymuje pomoc, nawet słowa, nie ważne jak to ktoś nazywa, ważne , że mu pomaga.

[rakash]

Owoce i okoliczności.

[gramakawa]

I Nic ponad te słowa:

I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.

I Nic ponad te słowa:

I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.

[Waldek B]

[Hannibal]

A możecie wpierw precyzyjnie zdefiniować i "zoperacjonalizować" LITOŚĆ oraz wymienić elementy, które odróżniają ją od WSPÓŁCZUCIA?
Bo jak patrzę do słownika to LITOŚĆ zdefiniowana jest następująco:
"współczucie dla kogoś, żałowanie kogoś, chęć niesienia komuś pomocy i okazywania miłosierdzia"
Gdzie tu pogarda?

[Waldek B]

Osądy pozytywne brane często za miłość, wychwalanie typu "jesteś zajebisty", "piękny", "świetny", "mądry", "zdolny" są tak samo toksyczne jak negatywne. Nadymają ego i uziemiają duszę. To najgorsze co rodzic może robić dziecku, żona mężowi itd. Można pochwalić konkretny czyn, ale nie "ego". Nie ma w tym miłości, świadomości.

[Waldek B]

[Hannibal]

No nie.
Można kogoś żałować, np. w zdaniu
"Bardzo go żałuję z powodu nieszczęścia, jakie go spotkało".
+
pomóc mu, okazać współczucie
=
LITOŚĆ

[Hannibal]

Natomiast protekcjonalne żałowanie kogoś może już iść w parze z pogardą. Tu zgoda.

[Waldek B]

Cytat:

"Bardzo go żałuję z powodu nieszczęścia, jakie go spotkało".

Ale to już twój "ludzki osąd", wątpliwa diagnoza gadającego do siebie umysłu. Być może w rzeczywistości wszechświata to "nieszczęście" lub to co z niego wynika być potem dla tego człowieka zmianą, ratunkiem, motorem rozwoju jego duszy, najważniejszym wydarzeniem w życiu. Tego nie wiem ja, ty ani on sam. To się może okazać. Jak w przypowieści o dzikich koniach.

Słowo "go żałuję" cementuje żal i biedę w tym człowieku. Można okazać współczucie, pomóc i pocieszyć konkretnie, pomóc bez rozpamiętywania, biadolenia i "żałowania (e)go".

[Hannibal]

[Waldek B]

Jeśli kiedyś stracę rękę lub zdolności i nie będę mógł malować, to nie pomoże nikomu, że żałujesz z powodu nieszczęścia. Wręcz przeciwnie.

Możesz mnie wtedy zaprosić do siebie na jabłka ognisko, zwyczajnie pogadać. Być spokojnym, obecnym, przytomnym. To wystarczy. I pomaga bardziej niż rozpamiętywanie czy żałowanie.

[Waldek B]

Cytat:

"Żałując przeszłość, podświadomie próbuje się ją zmienić, ruszyć z miejsca coś czego w żaden sposób nie można przesunąć. Powoduje to ogromną, niekontrolowaną utratę energii, którą organizm blokuje przypadłościami na poziomie fizycznym. Choroba nie pozwala grzeszyć - zostało powiedziane w Biblii. Człowiek, który z pokorą przyjmuje wszystkie życiowe próby, zaoszczędza ogromne siły, które zostałyby zużyte na bezowocne pretensje do powstałej sytuacji. Zapas ten jest wykorzystywany na wewnętrzną zmianę duchową, na własny rozwój." - Siergiej Łazariew

[Hannibal]

[Joannaż]

Litość - wyraz pociechy/pomocy w słowach, czynach, bez współodczuwania. Współ-czucie (współ-odczuwanie) - czuję to co ty, wiem co czujesz.

Cytat:

stąd Empatia to umiejętność zrozumienia innych ludzi oraz zdolność współodczuwania z nimi ich uczuć i emocji. Jest to dar wczuwania się w sytuację innych ludzi i zrozumienia motywów nimi kierujących, jako źródeł ich decyzji i postaw.

Niemowlaki płaczą, kiedy słyszą inne płaczące dzieci. Słyszałam kiedyś, że to dlatego, ponieważ mają doskonałą empatię. Ale wiem, że są różne szkoły nt. temat.

Empatia jest wrodzona czy nabyta?

Pozdrawiam

[Hannibal]

[Joannaż]

[Joannaż]

Hannibal, przykład:
Czy jak dajesz np. 2 zł dla bezdomnego, bo zabrakło mu na piwo, to czy potrafisz poczuć to jego pragnienie i czujesz to co on?

Jak tak, to będzie to współczucie
Jeżeli nie - litość.

[gramakawa]

Litość nie wyklucza współodczuwania.

Wg http://www.vismaya-maitre...litosc_cz4.html :

Litość - prawdziwe lub pogardliwe uczucie wywołane stratami lub cierpieniem innych ludzi, zwierząt. W odniesieniu do ludzi dotyczy: sierot, osób niepełnosprawnych lub ze śmiertelną chorobą a także ofiar gwałtu, tortur, wojen.

Prawdziwe lub pogardliwe, w zależności od człowieka i jego intencji

Może i litość nie jest uczuciem z najwyższej półki, ale znacznie gorszy jest brak litości

Gdyby Hannibal nie współodczuł, to by na piwo nie dał Ale musi to znać z własnego doświadczenia, jak to jest być w potrzebie
Dziecko, ze swoich pieniążków, może dać takiemu Panu, bo on potrzebuje, ale czy współodczuwa? Czy się lituje?

Litość nie wyklucza współodczuwania.

Wg http://www.vismaya-maitre...litosc_cz4.html :

Litość - prawdziwe lub pogardliwe uczucie wywołane stratami lub cierpieniem innych ludzi, zwierząt. W odniesieniu do ludzi dotyczy: sierot, osób niepełnosprawnych lub ze śmiertelną chorobą a także ofiar gwałtu, tortur, wojen.

Prawdziwe lub pogardliwe, w zależności od człowieka i jego intencji

Może i litość nie jest uczuciem z najwyższej półki, ale znacznie gorszy jest brak litości

Gdyby Hannibal nie współodczuł, to by na piwo nie dał Ale musi to znać z własnego doświadczenia, jak to jest być w potrzebie
Dziecko, ze swoich pieniążków, może dać takiemu Panu, bo on potrzebuje, ale czy współodczuwa? Czy się lituje?

[Joannaż]

[Joannaż]

Gramakawa z Twojego linku:

Cytat:

Litość to emocjonalna reakcja często oparta na lęku i braku zrozumienia, patrzymy na kogoś z góry, czujemy się na lepszej pozycji. Niby to wszystko widzimy dokładniej i długo możemy wyliczać wszystkie rzeczy, które nas oddzielają od potrzebującej osoby. W tym przypadku zawsze znajdziemy argument aby nie zawracać sobie głowy cudzymi problemami. Tutaj przemawia wielki egoizm, skupiamy się na swoich potrzebach a patrząc na ciężkie sytuacje innych ludzi mówimy: Bogu dzięki, że mnie to nie spotkało.

gramakawa napisał/a:

Litość nie wyklucza współodczuwania.

Wyklucza.

[gramakawa]

No i tu się pięknie różnimy

No i tu się pięknie różnimy

[Joannaż]

No i dziękować Bogu za różnorodność

[gramakawa]

Różnorodność w Jedności? O tak!

Różnorodność w Jedności? O tak!

[Joannaż]

[Hannibal]

Nie tyle się różnicie, co po prostu gramakawa ma rację, a sinsemilla jej nie ma.
To jest dokładnie zdefiniowane - w litości też mamy współczucie, współodczuwanie.
Ktoś kto twierdzi inaczej jest po prostu na bakier z językiem polskim.
To jak mówienie, że białe jest czarne, a czarne białe.
Tak więc do NAUKI!

[gramakawa]

No to mamy kolejną definicję Miłości [/quote]

Jest ich nieskończenie wiele, jak i Miłość Nieskończona jest

No to mamy kolejną definicję Miłości [/quote]

Jest ich nieskończenie wiele, jak i Miłość Nieskończona jest

[Joannaż]

[gramakawa]

[Hannibal]

[Hannibal]

[gramakawa]

[Joannaż]

[gramakawa]

[Joannaż]

[Joannaż]

[Hannibal]

[gramakawa]

[Hannibal]

[Joannaż]

[Joannaż]

[Hannibal]

[Molka]

Macius moze istnieje jeszcze taka opcja, dajesz menelowi 2 złote i myslisz, a niech ma sirota obrzygana, moze kupi sobie za to bułke a nie wódke czyli z litosci dajesz mu kase ale równoczesnie myslisz co za nieudacznik... czyli to ze w ogóle dajesz ta kase to jakby z litosci ale nie współodczuwasz jego nędznej doli, nie wczuwasz się w jego położenie , brak empatii a zamiast niej pogarda...

[Joannaż]

[gramakawa]

[Hannibal]

[Joannaż]

[Joannaż]

[iliq]

Nie wiem jak dla Was ale dla mnie litość kojarzy się wybitnie perjotatywnie. Kojarzy mi się z pogardą dla innego człowieka.

[Hannibal]

[kiwi4]

To teraz ja wkroczę. Nie ma współczucia bez litości , Hannibal miał rację. Ale trzeba mieć też rozum, jeżeli chodzi o żebraków. Jeżeli ktoś chce sam sobie pomóc godząc się na pomoc i my mu pomożemy, to tak. Kiedyś dawałam te 2 zł, ale nie teraz, bo to nie pomoc. Jestem wrażliwa na cudze nieszczęścia, ale i twarda, bo to nie tędy droga. Pieniądze daje się na odczepnego.

[Hannibal]

[Waldek B]

Łazariew umieszcza litowanie się (razem z obmową) na trzecim miejscu wśród grzechów głównych. A pisze tak:

Cytat:

Litowanie się nad kimś jest skierowane na ciało i może wyrządzić szkodę duszy człowieka. Choroba to nie zło, ale sposób powstrzymania programów rozpadu ducha. Kiedy się pani lituje nad człowiekiem, nie godzi się pani z jego chorobą, z jego nieszczęściem, myśli pani tylko o skutku, zapominając o przyczynie, i tym sprzyja rozpadowi ducha. Jest to bardzo delikatna granica, kiedy wewnętrzne uczucie, chęć pomocy komuś przenika do wnętrza i może się przekształcić w swoje przeciwieństwo. Wewnętrznie należy uznawać istnienie choroby jako siły napędowej rozwoju ducha za uzasadnione i mądre i przyjmować z pokorą. Ta dwoistość podejścia: wewnętrzna pokora, zewnętrzna pomoc i współczucie pozwalają zachować harmonię z Wszechświatem, nie mieć do niego pretensji. Choroba nigdy nie była tylko dobrem albo tylko złem, ale zawsze jednocześnie jednym i drugim.

[Hannibal]

Cytat:

Choroba nigdy nie była tylko dobrem albo tylko złem, ale zawsze jednocześnie jednym i drugim.

Yin i Yang

[Joannaż]

[Waldek B]

1. obrażanie się / brak pokory
2. zabicie miłości (tej prawdziwej miłości, nie romantycznego popędu czy pożądania)
3. obmowa bliskich i litowanie się
4. "wampiryzm"
5. obraza na zmarłego / przylgnięcie do zmarłego
6. duma / program samozniszczenia / myśli samobójcze
7. niewłaściwe żywienie / jedzenie przed telewizorem / kompem / gazetą

[kiwi4]

Waldek B właśnie tak , ktoś się nad sobą lituje i ktoś mu wtóruje , to nie litość, to nie pomoc. W takich przypadkach ciężko jest dokopać, ale trzeba, to jedyne wyjście, żeby mógł się podnieść i wielu się podnosi, nawet z choroby. Ludzie to istoty, które lubią narzekać, bo są przeziębieni, bo im strzyka tam i tu, bo im coś się zawaliło. To nie sposób na poprawę, to dołowanie samego siebie i co ? i masochizm

[M i T]

[kiwi4]

Już powiedziałeś, że mnie nie lubisz , ale to nie znaczy, że masz nie myśleć logicznie , bo źle mnie zrozumiałeś. Żeby gadać i pomóc, ja nauczyłam się słuchać ludzi, żeby wiedzieć jak do nich podejść. Źle mnie oceniasz, ale to jest sztuką. Pozdrawiam

[M i T]

[kiwi4]

Interesował mnie sens, przepraszam

[M i T]