Strona główna Fakty żywieniowe Jak się żywić? Przepisy Historia diety Forum  

  Forum dyskusyjne serwisu www.DobraDieta.pl  FAQ    Szukaj    Użytkownicy    Czat      Statystyki  
  · Zaloguj Rejestracja · Profil · Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości · Grupy  

Poprzedni temat «» Następny temat
Tlenoterapia biokatalityczna - o metodzie, o organizmie....
Autor Wiadomość
sylwiazłodzi 
AutismLowCarbDiet

Pomogła: 13 razy
Wiek: 46
Dołączyła: 20 Mar 2007
Posty: 1774
Wysłany: Nie Kwi 18, 2010 07:20   Tlenoterapia biokatalityczna - o metodzie, o organizmie....

Nie reklamuję placówki polskiej ani metody- nie używam żadnej poza dietą dla swojego syna autystycznego i uważam, że "tlenoterapię" organizm "zrobi sobie sam" na właściwej diecie. ( no i ruchu- mój syn znów zaczął pływać na basenie i to lubi po przerwie w nauce w wieku 6 lat w przedszkolu)


link:
http://66.102.9.132/searc...lient=firefox-a


Tlenoterapia biokatalityczna
Łyk świeżego powietrza metodą Jacquiera
ZAGADNIENIA OGÓLNE

1. Uruchomienie metabolizmu komórkowego

Tlen jest nie tylko ważny – jest niezbędny. To podstawa metabolizmu, bez niego nie następuje transformacja biochemiczna pożywienia, nie ma niezbędnej energii dla komórek.

Nawet krótkotrwały brak tlenu na poziomie komórkowym powoduje zmęczenie, podenerwowanie, zaburzenia pamięci, anoreksję, bulimię, osłabienie potencji seksualnej, zaburzenia pracy serca, problemy naczyniowe oraz całego układu krążenia.

Również centralny układ nerwowy, który zużywa bardzo dużo tlenu, może gorzej funkcjonować, gdy ilość tlenu nie będzie optymalna. Szok emocjonalny może na przykład spowodować spadek ciśnienia tętniczego, to zaś z kolei da w efekcie gorsze dotlenienie mózgu. Metabolizm słabnie, a odpady metaboliczne oraz toksyny kumulują się w organizmie. Po pewnym czasie mogą pojawić się znacznie poważniejsze choroby związane m.in. z osłabieniem układu immunologicznego.

Większość leków w tej dziedzinie tylko nieznacznie poprawia dotlenienie tkanek, a w pewnych przypadkach leki te nawet zwiększają ich niedotlenienie, utrudniając tym samym regenerację komórkową i powrót do homeostazy.

Zanieczyszczenie środowiska, nieodpowiednie pożywienie, procesy związane ze starzeniem się również obniżają zdolność krążącej krwi do transportowania tlenu, przy czym zmniejsza się też liczba tkanek nie zanieczyszczonych, które mogą go efektywnie zużywać.
2. Błędne koło przewlekłego niedotlenienia

Osłabienia i choroby są konsekwencją złego dotlenienia. Z drugiej strony choroby przewlekłe powodują złe dotlenienie. Oto błędne koło!

Sport, techniki oddychania, joga, odżywianie, woda którą pijemy, oraz ogólnie pojęta higiena życia są bardzo ważne, wraz z równowagą psychiczną, jakością życia społecznego i zadowoleniem z niego. Jednakże kiedy tempo metabolizmu słabnie, środki te nie są wystarczające, aby dotlenić organizm. Jest więc oczywiste, że starano się otrzymać lek znacząco zwiększający ilość wdychanego tlenu. Poszukiwania te nie dały zadowalających rezultatów.

Należytą poprawę metabolizmu można uzyskać przez inhalację biokatalizatorów utleniania, produkowanych przez rośliny – podobnie jak tlen – w procesie fotosyntezy.

Tymi biokatalizatorami mogą być substancje zdolne do wiązania tlenu. Odgrywają one szczególną rolę w procesie dotleniania. Wdychane, łączą się z hemoglobiną i transportowane przez krew uwalniają w tkankach tlen pierwotny, bardzo aktywny i znacznie lepiej przyswajany przez komórki niż tlen molekularny z powietrza.

Najbardziej znane z tych katalizatorów to terpeny otrzymywane z sosny Pinus Pinaster i Pinus Maritima, których użyto już w leku Ozothin, stosowanym od 1961r.

Jest oczywiste, że znacznie lepiej jest stymulować oddychanie komórkowe, a tym samym metabolizm komórkowy, niż tylko zwiększać ilość wdychanego tlenu. Bez wywoływania hiperwentylacji, która jest mało wydajna, a nawet bywa szkodliwa, lepiej jest zainicjować proces katalityczny w samej tkance, dostarczając tlen bardziej aktywny i łatwiej przyswajalny. Poprawia się dotlenienie tkankowe, a także dynamizm większości procesów metabolicznych. Komórka produkuje więcej energii, funkcje eliminacyjne i detoksykacyjne są lepiej realizowane, a skutki zanieczyszczenia środowiska, powietrza i żywności są szybko likwidowane.
PRODUKCJA

1.

Zasady otrzymywania

Proces zaczyna się od ekstrakcji terpenów zawartych w żywicy sosnowej, które – utleniane – dają w efekcie wziewny katalizator utleniania natychmiastowego

o dużej aktywności. Katalizator ten, wiążąc się z hemoglobiną, hamuje jednocześnie wiązanie się z nią toksycznych gazów przechodzących przez drogi oddechowe do krwi. Związek powstały z połączenia z hemoglobiną jest mniej trwały niż oksyhemoglobina, łatwo się rozpada, a dostarczany do komórek tkankowych tlen jest bardzo aktywny i łatwo przyswajalny.
2.

Technologia

Powietrze atmosferyczne przechodzi na skutek działania turbiny do naczynia

z żywicą sosny Pinus Pinaster. Powstaje para bogata w alfa i beta pineny. Powstały gaz przechodzi następnie do naczynia, gdzie jego stężenie znacznie rośnie. Jest to faza nasycania. Następnie gaz zostaje poddany natlenowaniu. Technologia stosowana w natlenowaniu wykorzystuje na ogół proces ozonolizy.

W aparacie HOLISTE jest inaczej – to łuk elektryczny inicjuje reakcję chemiczną, a na skutek oporu cieplnego otrzymujemy utlenienie całkowite alfa i beta pinenów. Są one bardzo nietrwałe i muszą być wdychane natychmiast, w momencie ich powstania, aby mogły odegrać rolę wspaniałego biokatalizatora.
3.

Aparat

Od roku 1946 powstało wiele systemów produkcji utlenionych alfa i beta pinenów. Pierwsze opatentowano w Anglii i Francji i wdrożono w 1951 roku. Strumień gazu nasyconego parą z wyciągu żywicy sosnowej przechodził przez strumień wodoru, który go gwałtownie oziębiał. Aparaty, w których zastosowano tę metodę, są znacznie gorsze od obecnych, w których uzyskuje się produkt

w postaci gazu nie powodującego łzawienia i gorączki.

Były też inne sposoby otrzymywania utlenionego alfa pinenu. W ich wyniku powstawały roztwory wodne leków takich jak Ozothin i Terpoxyl. Nie są one jednak tak wydajne jak utlenione alfa i beta pineny, wytwarzane w aparacie BOL D’AIR JACQUIER.

Rene Jacquier opracował w roku 1986 technologię, w której strumień gazu przesycony parą z wyciągu żywicy sosnowej przechodzi przez łuk elektryczny wytwarzający opór cieplny, co zastąpiło używany do tej pory strumień wodoru.

Po wielu badaniach HOLISTE wyprodukował w roku 1990 uproszczony i znacznie bezpieczniejszy aparat, w którym zastosowano kolejne nowości techniczne, co znacznie zwiększyło niezawodność systemu i poprawiło jakość utlenionych alfa i beta pinenów. Aparaty stały się proste, przenośne i łatwe w obsłudze.

W 1998 roku spółka HOLISTE rozpoczęła produkcję aparatu mniejszego, cichszego i łatwiejszego w obsłudze, co dało nową jakość tych aparatów i wydłużyło czas ich pracy.
4.

Użytkowanie

Inhalacje mogą trwać od 3 do 12 minut, raz lub więcej razy dziennie. Zabiegi można przeprowadzać w cyklach lub stosować codziennie. Powiększenie pojemności oddechowej jest z reguły odczuwalne natychmiast.

Kuracja nie jest toksyczna i nie daje przyzwyczajeń, niekiedy jednak może się pojawić pieczenie śluzówki nosogardzieli i, jeszcze rzadziej, konieczność zamknięcia oczu podczas pierwszych inhalacji. W pewnych przypadkach może się też pojawić tzw. efekt terapeutyczny (zmęczenie, nawrót dawnych dolegliwości), czego nie należy mylić z reakcją jatrogenną, czyli skutkami stosowania jakiegoś leku.

Jest to efekt pobudzenia metabolizmu, pojawienie się pewnych zaburzeń lub chwilowe zaostrzenie objawów – jak podczas zabiegów termalnych lub w początkowej fazie ćwiczeń sportowych. Objawy te mijają bardzo szybko.
5.

Wskazania

Inhalacje są wskazane w przypadkach przewlekłego, lekkiego lub ciężkiego niedotlenienia. Aparat BOL D’AIR JACQUIER może być stosowany w higienie życia codziennego, w profilaktyce i leczeniu. Nie jest to zatem terapia specyficzna dla jakiegoś konkretnego schorzenia.

Ta naturalna metoda terapii stosowana jest z powodzeniem od dziesiątków lat przez tysiące osób: lekarzy, chorych, sportowców oraz osoby dbające o swoje zdrowie.
6.

Korzyści

Metoda jest naturalna i pozwala przyswajać w postaci skoncentrowanej i bardzo aktywnej produkt, który istnieje w przyrodzie. Jest prosta i łatwa. Krótkie, kilkuminutowe seanse inicjują proces dotleniania, który trwa kilka godzin. W efekcie utlenione alfa pineny, raz zainhalowane, są usuwane z organizmu przez oskrzela dopiero po około 4 – 6 godzinach.

Działając przez katalizę, metoda nie daje efektów ujemnych jak w klasycznym natlenianiu poprzez wdychanie tlenu z butli i może być stosowana mimo przeciwwskazań do klasycznego natleniania.
7.

O autorze metody

Rene Jacquier ukończył wydział chemii ESCIL w Lyonie. Jest uczniem laureata Nagrody Nobla w dziedzinie chemii organicznej Victora Grignarda. Po studiach pracował w laboratoriach firmy Rhone-Poulenc-Kulmann we Francji i Brazylii.

W Instytucie Osvaldo Cruz zajmował się antybiotykami i biotykami, hormonami, witaminami i enzymami. Wyniki jego badań były publikowane

i opatentowane we Francji, Wielkiej Brytanii i Niemczech. W 1947 roku Jacquier sformułował podstawy teorii utleniania biokatalitycznego, a najnowsze odkrycia biologii molekularnej potwierdziły teorię sprzed 50 lat. R. Jacquier jest autorem prac “Od atomu do życia” oraz “Badania nad mechaniką uniwersalną”.
8.

Producent

Spółka HOLISTE wykorzystała omawianą metodę, budując aparaty nowoczesne, proste w użyciu, praktyczne i niezawodne, które pozwalają metodzie utleniania biokatalitycznego dotrzeć do szerokiej rzeszy użytkowników. Aparaty są produkowane pod rygorystyczną kontrolą jakości i odpowiadają normom Unii Europejskiej (CE, certyfikat AEMC, listopad 1995). Ich użytkowanie jest więc w pełni bezpieczne.

HOLISTE poprzez konsekwentne multidyscyplinarne podejście do badań w dziedzinie fizyki, chemii i biologii molekularnej ulepszyło i rozszerzyło zastosowanie metody utleniania biokatalitycznego. Aparat BOL D’AIR JACQUIER odpowiada wszystkim wymaganiom metody utleniania biokatalitycznego i jest rezultatem wielu studiów i eksperymentów.

Aparat jest niezawodny w wytwarzaniu produktu wysokiej jakości, sposób użycia jest prosty i łatwy, co pozwala zastosować skutecznie metodę utleniania biokatalitycznego coraz większej liczbie osób.

WSKAZANIA NAUKOWE

1.

Chemia organiczna

Pierwsze badania nad utlenianiem terpenów prowadził Berthelot. Istotne znaczenie miały badania Victora Grignarda (“Traite de chimie organique”, Nagroda Nobla 1912) oraz Paula Karrera (“Precise de chimie organique”, Nagroda Nobla 1937).
2.

Farmakologia

Efekty terapeutyczne stosowania utlenionych terpenów w niewydolności oddechowej, efekty bakteriobójcze i antyseptyczne, prace nad saturacją oksyhemoglobiny opisali Patron i Marche Castillon Perron,1930.

O ułatwieniu upłynnienia i wykrztuszania pisali Bour, Roman i Malhen, 1964.

Wpływ utlenionych terpenów na metabolizm komórkowy opisano w “Acta Morphologica”, 1974.

Wpływ tlenków terpentyny na zaburzenia oddychania – “Drug. Res.”, 1987.
3.

Badania kliniczne

“Podawanie dożylne utlenionych terpenów zwiększa utlenienie krwi u znacznej części pacjentów z hyposfiksją oraz obniża poziom CO2 we wszystkich przypadkach hyperkapnii bez wywoływania hiperwentylacji” (Bour i inni).

Barras w Szwajcarii otrzymał podobne wyniki.

Badania prowadzone na wielką skalę w Niemczech wykazały to samo.

“Działanie ulenionych terpenów zwiększa utlenowanie krwi i powoduje tym samym lepsze działanie systemu oksydoredukcyjnego” (Bourgine, Gaucoin

i Gamet). W utlenianiu biokatalitycznym utlenione terpeny są podawane in statu nascendi, w formie nadtlenków, które są bardzo aktywne.

Zastosowanie w medycynie naturalnej – zob. prace dr Maxa Bergera w “Journal de Medecine de Bordeaux”.

Pulmonologia: prace dr Vasta – opis 70 przypadków astmatycznego przewlekłego zapalenia oskrzeli.
4.

Aparatura

Aparat HOLISTE sprawdzono w placówkach Universite Blaise Pascal, Clermont – Ferrand oraz w Ecole Nationale Superieure de Chimie, 1998.

Ozonizację w aparacie HOLISTE sprawdzono w Szkole Górniczej w St. Etienne, 1990.

Proces utleniania w aparatach HOLISTE sprawdzono w badaniach in vitro, Instytut Farmaceutyczny, Biopole de Clermont Limagne, kierownik badań R. Shrivastava (1996,1997, 1998).

Badania toksykofarmakologiczne – zespół R. Shrivastavy, 1996.

Badania histopatologiczne przeprowadził dr Fouquet, analizy hematologiczne

i biochemiczne – dr Deloche.

PRODUKCJA OLEJU BAZOWEGO Z ŻYWICY SOSNOWEJ

Terpentynę o aptecznej czystości uzyskuje się w procesie żywicowania, tj. nacinania pnia drzewa i zbierania spływającej żywicy, a potem poddaje procesowi hydrodestylacji (destylacja z parą wodną). Skład tej terpentyny jest zależny od gatunku i miejsca, w którym rośnie sosna. Niektóre żywice są bogate w alfa 3 kareny i te są alergizujące. Są to szczególnie terpentyny z sosny amerykańskiej, skandynawskiej i z Europy Środkowej.

Terpentyny uzyskiwane z sosny Pinus Pinaster, przede wszystkim z Francji i Portugalii, nie zawierają czynników alergizujących. Zawierają natomiast duże ilości alfa pinenów (75%) i beta pinenów (16%). Właśnie te związki są bardzo użyteczne w medycynie i w licznych badaniach naukowych wykazały znaczne efekty terapeutyczne. Badania były wykonane m. in. przez INRS (Narodowy Instytut Badań Naukowych).
Badanie utlenionych terpin w leczeniu patologii oddechowych

Utlenione terpeny są rozpuszczalnymi w wodzie pochodnymi terpentyny, których skuteczność w przypadku patologii oddechowych jest znacznie lepsza w stosunku do wielu innych leków. Liczne badania kliniczne i doświadczalne rzuciły światło na ich podstawowe właściwości. Już w 1939 Patron wykazał ich wpływ, poza ich antyseptycznymi i bakteriobójczymi właściwościami, na poziom nasycenia oksyhemoglobiny.

Powyższy wynik został powtórzony i potwierdzony przez Marche i Castillon Peron, którzy w przypadku zatrzymania oddechu wykazali, że utlenione terpeny mogą przywrócić normalny poziom SaO2. Takie korzystne wyniki mogły być wynikiem występowania dwóch właściwości.

1.

Działanie miejscowe

Utlenione terpeny wykazują rozkurczowe działanie na mięśnie oddechowe, dzięki swojej uprzywilejowanej eliminacji oskrzelowo-płucnej. Działają one efektywnie przy oczyszczaniu oskrzeli rozpuszczając, a następnie zmniejszając ilość wydzieliny. Bour, Roman i Mehlen, w serii doświadczeń wykazali, że w blisko połowie badanych przez nich przypadków leczenie prowadziło do “zmniejszenia i oczyszczenia plwocin, które stały się rzadsze, mniej ropne i łatwiejsze do odkrztuszenia, zmniejszenie kaszlu, który stawał się łatwiejszy do kontroli i czasami nawet całkowicie ustępował”. Objawy osłuchowe zmieniały się odpowiednio – najpierw zmniejszenie rzężeń wilgotnych a potem ich ustąpienie,

i ogólnej poprawy stanu.
2.

Działanie ogólne

Występuje ogólne działanie w dotlenieniu krwi z konsekwentną poprawą układu redox, dpowiadającego za podwyższenie dyfuzji w tkankach, zwiększając skuteczność stosowanych leków, w szczególności antybiotyków i pochodnych teophyliny. Dastuge, Brun, Montbellet i Decros pracując w laboratorium na zwierzętach badali działanie utlenionych terpenów na czasy rozpoczęcia narkozy i wykazali, że użycie różnych leków było spotęgowane utlenionymi terpenami.

Marche, na tej podstawie napisał: “Zupełnie tak samo jak temperatura i poziom pH, rozpuszczalna utleniona część terpentyny może znacząco zwiększyć tkankową penetrację leków”. Te eksperymentalne odkrycia tłumaczą błyskawiczną dyfuzję utlenionych terpenów w organizmie. W badaniach klinicznych Bour i współpr. wykazali, że podanie dożylne utlenionych terpenów zwiększało utlenowanie krwi u większości ich pacjentów cierpiących na hipoksję i obniżało poziom CO2 we krwi u pacjentów z hiperkapnią nie prowadząc do hiperwentylacji. W Szwajcarii Barras otrzymał porównywalne wyniki. Ostatnie badania prowadzone na dużą skalę w Niemczech wykazał, że utlenione terpeny dają takie same wyniki na obu poziomach, lokalnym

i ogólnym.
Podstawy użycia metody biokatalitycznego utleniania wg Rene Jacquiera

W poprzednim wydaniu “Cahiers de Biotherapie (The Journal of Biotherapy), prof. Claude Vast, specjalista chorób płucnych, oszacował zastosowanie Utleniania Biokatalitycznego na 83 pacjentach z ostrym schorzeniem płucnym. Podkreślał ważność tej metody terapeutycznej w badanych przypadkach. Rene Jacquier, badacz metody, który jest inżynierem chemikiem specjalistą chemii organicznej, i który studiował z V. Grignardiem (laureatem nagrody Nobla) przeprowadził wiele badań nad enzymami, antybiotykami i biotykami, głównie w Oswald Cruz Institute w Brazylii.

Już w 1946 prace te zostały opublikowane a ich przydatność może być zweryfikowana badaniami wykonywanymi obecnie. Głównie dotyczą one roli tlenu w całości zjawisk chemicznych i biochemicznych, w zakresie dotyczącym chemii organicznej lub biologii molekularnej. Bardzo wcześnie Rene Jacquier zdał sobie sprawę z ważności utleniania komórkowego dla utrzymania ogólnej homeostazy i rozumiał braki każdej metody polegającej na zwiększeniu ilości wdychanego tlenu w celu zoptymalizowania dotleniania tkanek. Za wyjątkiem leczenia poważnych chorób płucnych (ostre lub przewlekłe problemy oddechowe) wdychanie wysokich stężeń tlenu pod ciśnieniem atmosferycznym może w rzeczywistości dać tylko niewielkie korzyści (niewystarczający wzrost oksyhemoglobiny i rozpuszczonego tlenu, wysoki koszt urządzenia, relatywne działanie trwające nie dłużej niż kilka minut po sesji niezależnie od czasu jej trwania, pożądane długotrwałe inhalacje były odpowiedzialne za toksyczność w tkankach płucnych i uszkodzenia, które czasami były nieodwracalne). Biorąc pod uwagę fakt, że tlen jest zawsze w powietrzu w wystarczającej ilości dla organizmów żywych, Rene Jacquier poszukiwał rozwiązań wewnątrz mechanizmów redox, i w ogólnych przemianach biochemicznych powiązanych z gazem życia. Po pierwsze hipoksja jest głównie lokalna, jako że działa na narząd lub funkcję, która będzie sporadycznie zaburzona w krótkim czasie.

Nasilenie się tego zjawiska będzie prowadziło do powstania chorób przewlekłych i jeszcze głębszych zaburzeń. Wobec tego, każdy stres lub szok emocjonalny może wywołać zaburzenie w ciśnieniu tętniczym, które powoduje zmniejszenie dotlenienia mózgu i dysfunkcję pewnych narządów: wątroby, nerek, jelit,… poprzez system hormonalny. W związku z tym hipoksja będzie powodowała różnorodne zaburzenia: zmęczenie, podniecenie, zdenerwowanie, niepokój, bezsenność, zaburzenia pamięci i koncentracji, anoreksję lub bulimię, zaburzenia seksualne, spowolnienie mechanizmów regulacyjnych.

Podczas gdy coraz więcej leków do leczenia tych różnych zaburzeń jest dostępnych, wiele z tych zaburzeń wynika z ogólnego problemu dotlenienia tkanek, a część z nich nawet powoduje pogłębienie się hipooksygenacji przez zahamowanie regeneracji tkanek. Dobrą metodą dostarczania tlenu do komórek bez powodowania hiperoksygenacji lub połączonej z nią dysfunkcji komórek jest T.O.D.

Chemia organiczna, badanie terpenów, tlenków i nadtlenków terpentyny doprowadziły do opracowania oryginalnej metody dotleniania, która jest prosta w użyciu i nie wymaga nakładów.
Przeciwbakteryjne działanie T.O.D.
Farmakologia

Aseptyczne działanie pochodnych utlenionej terpentyny (T.O.D.) zostało wykazane w badaniach C. Patrona, w których w szczególności wykazano, że w stężeniu 1/1 000 prowadzi stopniowo do całkowitego zaniku bakterii coli w płynnej zawiesinie – w obecności T.O.D. w ciągu 40 min., i że zawiesina jest całkowicie hamowana przez 4 godz. przez dodanie 1% roztworu utlenionego terpenu do próbki.
Badania kliniczne

W badaniach 40 pacjentów Bour i wsp. stwierdzili śluzową lub śluzowo-ropną plwocinę w 38 przypadkach przed zaaplikowaniem T.O.D. We wszystkich przypadkach zanotowano znaczne zmniejszenie lepkości wydzieliny i łatwiejsze odksztuszanie.
Odblokowanie śluzu z układu oddechowego przez T.O.D.

Jest znanym od dawna, w szczególności dzięki pracy M. Gabeza, że T.O.D. “ma szczególnie zaznaczone działanie mukolityczne“.

To samo spostrzeżenie zostało zanotowane ponownie przez Bache, który na podstawie badań 200 pacjentów, którym podano rozpylony T.O.D. napisał, że “badanie tchawicy lusterkiem laryngologicznym pokazuje znaczące zmniejszenie stanu zapalnego obserwowanego początkowo, pierścienie tchawicy odzyskują swoje naturalne kontury…”

Meyer, zaobserwował, że podanie dożylne T.O.D. było “szczególnie dobrze pomocne w bronchoskopii, dzięki jego mukolitycznym i przeciwzapalnym właściwościom.

W 1977 w badaniach terapeutycznych nad T.O.D. podanym dożylnie i domięśniowo przez 13 dni chorym na przewlekłe zapalenie oskrzeli, Genevrier i wsp. napisali:

“W dziewięciu przypadkach, w których pacjenci zgodzili się na powtórna bronchoskopię, tylko jeden nie wykazał poprawy. W pozostałych 8 przypadkach bronchoskopia po aplikacji wykazała rozrzedzenie wydzieliny, ustąpienie objawów zapalnych“.
Działanie wykrztuśne i wydzielnicze T.O.D.

Kliniczne obserwacje lekarzy praktyków, którzy przepisywali T.O.D. we wszystkich jego zróżnicowanych postaciach wykazują, że maja one działanie upłynniające i zmniejszające wydzielanie śluzu w oskrzelach. Takie działanie było również badane w doświadczeniach farmakologicznych, farmakodynamicznych i klinicznych pracach farmakologicznych. Te prace umożliwiły dokładniejsze zbadanie mechanizmu działania.

Wobec tego Iravani(1972) badając izolowany tchawicowo – oskrzelowy nabłonek szczurów wykazał, że ruch rzęsek nabłonka oskrzelowego u szczurów, którym podano T.O.D. wzrosły o 45.6% w porównaniu z kontrolnymi szczurami; w tym świetle ten wzrost podtrzymuje hipotezę o ilościowo znaczącej poprawie w oczyszczaniu tchawicowo – oskrzelowym. W tych samych badaniach zostało również wykazane, że oskrzelowe zastoje spowodowane acetylocholiną mogą być zmniejszone przez T.O.D.

We współpracy z Ulmerem, również w 1972, Iravani w klinicznym raporcie wykazał, że pod wpływem T.O.D. objętość wykrztuśnej wydzieliny wzrosła o 113.5%. Po 5-ciu dniach podawania lepkość spadła o ok. 18% a o 9.5% 9-tego dnia.

Była to tylko obserwacja mukolitycznego działania u pacjentów z przewlekłym zapaleniem oskrzeli.

Powyższe wyniki potwierdzają to, co poprzednio stwierdzili Wilde i Bache, którzy użyli aerozol T.O.D., zauważyli zredukowanie lepkości wydzieliny wykrztuśnej stosując kapilarny aparat Oswalda i przez Rinda, który w kontekście pediatrycznym stwierdził podwyższenie płynności powodując ulgę w oddychaniu noworodkom cierpiących na niedrożność oskrzeli.
Działanie T.O.D. na mechanizmy oddychania

Zdolność T.O.D. do wpływu na mechanizmy oddychania jest konsekwencją ich działania wydzielniczego.

Różni autorzy, używając różnych metod mierzyli oporność oskrzelową i/lub podatność płuc u pacjentów cierpiących na przewlekłe zapalenie oskrzeli przed i po podaniu T.O.D. (przez iniekcje dożylne lub w aerozolu). Stosując metodę corporal plethysmograph Brug po 5-ciu dniach podawania T.O.D. stwierdził “istotną i znaczną poprawę w oporności oddechowej a w szczególności wydechowej”.

Stosując metodę rejestracji podatności Godartisa (analiza krzywej cyklu oddechowego) Krieger, podając T.O.D. zarówno dożylnie jak i w aerozolu, zaobserwował następujące zmiany średnich wartości u swoich pacjentów:
Po podaniu T.O.D. w aerozolu:

* podatność płucna: od 0.116 do 0.178
* oporność ogólna: od 5.84 do 3.71
* oporność lepkościowa: od 5.002 do 3.26
* oporność elastyczna: od 3.6 do 2.13

Po podaniu T.O.D. dożylnie:

* podatność płucna: od 0.113 do 0.153
* oporność ogólna: od 4.46 do 3.32
* oporność lepkościowa: od 4.00 do 2.86
* oporność elastyczna: od 2.42 do 1.89

Wszystkie powyższe różnice są statystycznie znaczące.

Na koniec, stosując metodę przerwanego przepływu powietrza Freour (z Bordeaux, Francja) wykazał, że oporność wydechowa jest bardzo znacząco zredukowana po podaniu T.O.D. poprzez dodatnie ciśnienie wentylacji przy wtórnym działaniu rozkurczającym oskrzela.
Średnia odporność wydychania oskrzelowego:

* *przed leczeniem: 4.825
* po leczeniu 2.915

Działanie w gazometrii i dyfuzji tkankowej

Mukolityczne właściwości T.O.D. ułatwiają dyfuzję gazów w drogach oddechowych i logicznie powodują poprawę pęcherzykowo-kapilarnej wymiany gazowej. To z kolei powoduje wzrost parcjalnego ciśnienia tlenu i spadek poziomu CO2 we krwi.
Farmakologia

(Duceene i Marullaz: raport farmakologiczny)

Ciągłe próbkowanie CO2 krwi tętniczej było prowadzone u psów w narkozie. Wniosek: “utlenione terpeny mają znaczące działanie oddechowe przez poprawę sztucznie wywołanej hiperkapnia.
Badania kliniczne

Bour i wsp. mówią o T.O.D.: ” najbardziej warte podkreślenia jest ich bardzo korzystne działanie na utlenowanie krwi, jako że u tych pacjentów (…) prawie we wszystkich przypadkach hipoksji wykazały poprawę. Trzeba też podkreślić, że to działanie jest nie mniej korzystne w stosunku do poprawy hiperkapnia, która była konsekwentnie redukowana (…). Te dwa zjawiska wydają się być powiązane nie tylko ze zmianą dyfuzji tlenu i CO2 poprzez membranę pęcherzykowo – kapilarną, ale również przez wzmożoną przepuszczalność oskrzeli i oskrzelików.
_________________
Powołałam "Fundację Rodzin i Terapeutów Autyzm bez granic"
*w 2012 zostałam dietetykiem*
moja www / my website
Autyzm dieta niskowęglwodanowa - Autism Low Carb Diet

 
     
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Akademia Zdrowia Dan-Wit informuje, że na swoich stronach internetowych stosuje pliki cookies - ciasteczka. Używamy cookies w celu umożliwienia funkcjonowania niektórych elementów naszych stron internetowych, zbierania danych statystycznych i emitowania reklam. Pliki te mogą być także umieszczane na Waszych urządzeniach przez współpracujące z nami firmy zewnętrzne. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Dowiedz się więcej o celu stosowania cookies oraz zmianie ustawień ciasteczek w przeglądarce.

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
Template modified by Mich@ł

Copyright © 2007-2024 Akademia Zdrowia Dan-Wit | All Rights Reserved