Kangur - Nie Kwi 16, 2017 05:01 Temat postu: Cukier krzepi alergie i cukrzycę. Cukier czyli cukroza aby mógł być przyswojony przez organizm musi być przetworzony. Przetwarzanie cukrozy (cukru) na glukozę i fruktozę rozpoczyna się w jamie ustnej pod działaniem śliny. Ślina zawiera około 100 enzymów. Wydzielanie śliny: - 25% śliny w śliniankach przyusznych o pH = 5,81 - 70% śliny w śliniance podżuchwowej o pH = 6,39 - 5% śliny o odczynie zasadowym jest wydzielane łącznie ze ślinianki podjęzykowej i pozostałych drobnych ślinianek. Wartość pH śliny w ciągu dnia waha się od 5,8 do 7,4. Chcąc przetworzyć cukier na glukozę i fruktozę należy potraktować go (cukier) kwasem. Pszczoły zebrany nektar traktują kwaśną śliną przetwarzając go na glukozę i fruktozę. Miód z grubsza zawiera 50/50% glukozy/fruktozy. Takie samo zjawisko zachodzi w naszej jamie ustnej po spożyciu cukru. Podczas tej reakcji zaczyna ubywać kwasów w ślinie (jonów wodoru H⁺) i odczyn śliny zaczyna się przesuwać w stronę zasadowa. Szybkość wydzielania śliny wzrasta co powoduje wzrost pH śliny do wartości 7.8. W ślinie znajduje się enzym do metabolizowania krochmalu amylaza ślinowa. Enzym ten wydzielany jest przez ślinianki przyuszne i podżuchwowe. Jego rola polega na trawieniu trafiających tam węglowodanów. Najbardziej aktywny jest w środowisku kwaśnym o pH = 6 W efekcie powstaje zasadowy odczyn w jamie ustnej. Krochmal w takich warunkach nie może być w całości nadtrawiony i przechodzi do układu trawiennego powodując alergie. Ze krwi do śliny następuje zwiększony odpływ jonów wodoru, co odkwasza krew. Insulina jest białkiem i w środowisku zasadowym zmienia swój ładunek na ujemny. Komorki z receptorami insulinowymi też mają ładunek ujemny i odpychają "zepsutą" przez zasadową krew insulinę. Insulina podana w zastrzyku w roztworze kwasu solnego jest akceptowana przez tzw "insulino odporne" komórki, a to dlatego ze insulina jest dostarczana w środowisku kwaśnym i ma ładunek dodatni. Przeprowadzono eksperymenty ze wstrzykiwaniem śladowych ilości insuliny. Mikroskopowa zawartość insuliny w kwasie solnym w zastrzyku powoduje obniżenie glukozy we krwi. Z tego można wywnioskować, że to nie insulina z zastrzyku powoduje obniżanie glukozy, a kwaśne środowisko. Takie zjawisko zachodzi tylko jak występuje jeszcze paradoks insulinowy, czyli wysepki Langerhansa nie zostały jeszcze zniszczone. |
